Son bir yılım..

Düşündüğüm zaman gerçekten çok keyifli, neredeyse her anında mutluluklar yaratabildiğim bir yıl oldu. Amerika’ya yerleşmeseydim asla ayrılmayı düşünmediğim bir işim vardı Türkiye’de. Hayatımın en iyi iş yılıydı diyebilirim. Yukarıda alıntılamış olduğum söz o kadar doğru ki. Bu işimden önce 3 yıl kadar hastane sektöründe çalıştım. Çok zordu.. İlk iki yıl her şey harikaydı. Yönetim kadrosu değiştikten sonra asla tahammül edemeyeceğim olaylar yaşamaya başladım. Takdir edersiniz ki sevmediğiniz, sürekli sizden daha fazlası beklenen, az kadro ile çok iş beklenen bir ortam sadece sizi yıpratır. Böyle bir iş ortamından sonra bu iş benim için huzur, mutluluktan başka hiçbir şey değildi. Sevgili doktorum Doç.Dr. Ozan Luay ABBAS kendisinin 1 yıl kadar asistanlığında bulundum ve dediğim gibi bana hayatımın en güzel iş yılını sundu kendisi. Ben işimi sevdim. O işimizi çok güzel aktardı bana. Tüm hastalarımız ile aile gibi olduk. Gerçekten de öyle oluyor. Sevgi çok bağlayıcı bir kuvvete sahip. Keşke hala doktorum ile çalışmaya devam edebilseydim. Onun ile çalıştığım her iş günü çok yoğun geçerdi fakat bir gün bile durup da dememişimdir ki bu nasıl bi yoğunluk.. Hep daha iyisini yapmak için birlikte çalıştık. Sosyal medyanın gücü ile sizlere yaptığımız tüm uygulamaları detaylı ve kısaca özetleyecek videolar içerikler hazırladık. Üretmenin yanı sıra insanlara katkıda bulunmak çok güzel bir şey. Daha çok şeyler anlatırım fakat siz beni anladınız :)

Sevgili doktorum sayenizde bir işte nasıl mutlu çalışılır, bunu tatmış oldum. Siz ve aileniz benim için her zaman özel kalacaksınız. Her şey için teşekkür ederim..

Ve sizler.. Dostlarım.. Umarım hayatınızda sevdiğiniz bir işi yapıyorsunuzdur.. İşe giderken ayaklarınız geri geri gitmeden, kanatlarınız ile uçarak gidiyorsunuzdur.. Değilse bile hala çok geç sayılmaz. Ben kendimi mutlu edecek şeyleri hep yanımda getirdim buralara. Ben kendim bunları başardım. Siz de yapabilirsiniz.. Yeter ki isteyin..